380 - Bölüm 1

“Eğer günde üç yüz seksen kere nefes alıp verirsen o zaman görmeye başlarsın.”  Guru Papai bunu derken ne demek istemiş, bilemiyorum. Lakin kimse de bilmiyor olabilir. Önemli olan bilmek değil, önemli olan guruyu sevmek. Severek ruhsal olgunluğa ulaşabiliriz. Seviyoruz ve bu sayede en basitinden tevekkül anlayışımız bile gelişir ve güçlenir. Bu anlayışın gücü ile anlamak bizim için gördüklerimizin ötesine geçer.

Gurumuzun zamanında bize anlattığı bir menkıbe vardı, bu çok kişinin beğendiği bir menkıbeydi. Amacı neydi anlayanın az olduğu iddia edilen bir menkıbeydi ama paylaşmak güzeldir derdik ve paylaşırdık.

Zamanında bütün kuşlar toplanmış ve onları eğitecek, yol gösterecek ve bitmeyen gerçek mutluluğa ulaştıracak efendilerini aramaya başlamışlar. O zaman dünyadaki 380 tür kuşun hepsi bire ikişer yola çıkmışlar. Varmaları gereken yer ise kaf dağı imiş. Kaf dağına ulaşmak için gidilecek yol imkansız kadar zormuş! Bu duruma karşın pek çoğu yolda ilerleken yoldan vazgeçmiş ve bir nevi elenmiş. Aslında kendilerini eleyen kendileriymiş. Bu durumda aslında insanın kötü hasletleri kendilerini vurduğunu gösteren bir olay olarak her seferinde kalan kuşlar tarafından görülmüş.  Yolun sonuna çok az kuş varabilmiş. Sonda buldukları efendi ise kendileriymiş…